Bir sera, bitkilerin yetiştirilmesi veya korunması için sıcaklık ve nemin kontrol edilebildiği, genellikle camdan yapılmış bir yapıdır. Bir sera, güneş ışınlarından gelen ısıyı içeride tutmak için tasarlanmıştır ve dışarısı soğuk olduğunda bile bitkileri içeride sıcak tutar. Dünya’nın üzerinde şeffaf bir malzeme tabakası olmamasına rağmen, atmosferimizdeki bazı moleküller Dünya’nın ısısını emer ve temelde bu enerjinin bir kısmını hapseder. Buna sera etkisi, ısıyı hapseden moleküllere ise sera gazları denir. Sera gazları, bir seranın camı gibi sert bir yüzey oluşturmasalar da, gezegenimizi sıcak tutmada benzer bir etkiye sahip oldukları için, “Sera Etkisi” terimi iyi bir tanımdır. Sera etkisi, gezegenimizdeki sıcaklıkları ılıman ve canlılar için uygun tutar. Sera gazları (GHG), karbondioksit, su buharı, metan, ozon, azot oksit ve florlu gazları içerir. Atmosferimizdeki bu moleküllere ısıyı emdikleri için sera gazları denir. Atmosferimizde bu gazların birçoğu olmayabilir, ancak büyük etkileri olabilir. Bu moleküller sonunda ısı enerjisini serbest bırakır ve genellikle başka bir sera gazı molekülü tarafından emilir. Daha teknik olarak: Sera gazları, Dünya yüzeyinden, aynı gazlar nedeniyle atmosferin kendisinden ve bulutlardan yayılan termal kızılötesi radyasyonu etkin bir şekilde emer. Atmosferik radyasyon, Dünya yüzeyinin altı da dahil olmak üzere her tarafa yayılır. Böylece, sera gazları ısıyı yüzey-troposfer sistemi içinde hapseder. Buna sera etkisi denir.