SİYASETTE; MODERNİTE, SAĞCILIK VE MİLLİYETÇİLİK

Modern milliyetçiliğin kültürel sistemi ile modern teknolojinin bütünleştirilmesi olarak görülebilir gerici modernizm.

Modern milliyetçiliğin kültürel sistemi ile modern teknolojinin bütünleştirilmesi olarak görülebilir gerici modernizm. Bu bütünleştirme, elbette ırkçı-milliyetçi sistemin akılcılık karşıtı ve romantik boyutlarını iptal etmez. Gerici modernistler, sağcılığın geçmişe dönük pastoralizmini birleşik, teknik ve ekonomik bakımdan güçlü bir ‘millet’ hayaline dönüştürürler. Sağcı bir devrim arzusuyla, pastoral bir geçmişi yeniden diriltme arzusudur bu. Bunun Türkiye’deki bir görünümü merkezin de taşra kimliğiyle yeniden inşa edilmesi, merkezin kelimenin özel bir anlamıyla ‘köylüleşmesidir’. Geçmişin ve geçmişin pastoralliğinin geri çağrılmasını bir tür kültür devrimi olarak görür gerici modernistler. Thomas Mann şunları söylerken bu ideolojinin tam da kalbine dokunmuştur: “Nasyonal sosyalizmin karakteristik ve tehlikeli boyutu, güçlü bir moderniteyi ve ilerlemeci bir tutumu geçmişin rüyalarıyla birleştirmesinde yatmaktadır: Bir hayli teknolojik bir romantizm.” Türkiye’de ilerlemeci tutum, kendisini dünya siyaset sahnesinde büyük bir güce, istediklerini uluslararası arenada da dikte edebileceği bir güce sahip olma arzusunda gösteriyor. Geçmişin rüyaları ise zaten biliniyor.